ZAGWOŻDŻENIE KOPYTA
Występuje wskutek uszkodzenia tworzywa kopytowego przy nieprawidłowym wbijaniu podkowiaka. Już podczas kucia koń wyszarpuje nogę, a zaraz później kuleje. Najczęściej zagwożdżenie następuje z winy podkuwacza (kowala), wskutek niewłaściwie sporządzonej i źle dopasowanej podkowy oraz nieumiejętnego wbijania podkowiaków. Niekiedy przyczyną zagwożdżenia są cienkie ściany kopyta lub kruchy róg kopytowy.
OBJAWY CHOROBY
Objawem zagwożdżenia jest kulawizna występująca zaraz lub na 2-3 dzień po okuciu. Kiedy w czasie kucia podkowiak przebija miękką i wrażliwą na ból część kopyta, koń gwałtownie cofa nogę. Po okuciu konia należy zawsze sprawdzić czy nie kuleje i dokładnie obejrzeć kopyto, zwracając uwagę przede wszystkim na wysokość i rozmieszczenie nitów podkowiaków na ścianie kopytowej. Jeśli koń kuleje, a nity podkowiaków znajdują się powyżej 1/3 części dolnej ściany kopytowej, to dowód, że nastąpiło zagwożdżenie.
POSTĘPOWANIE
Konia należy wówczas natychmiast rozkuć i obejrzeć każdy podkowiak, czy nie znajduje się na nim ślad krwi. Ogląda się również dokładnie otwory po podkowiakach od strony podeszwy, sprawdzając, czy leżą one na tak zwanej linii kopyta. Następnie w każdy otwór wkłada się nowy, czysty podkowiak. Gdy natrafimy na miejsce zagwożdżenia - koń wyrwie nogę. Miejsce zagwożdżenia należy przemyć środkiem odkażającym, np. jodyną i zatkać zwitkiem czystej gazy. Otwór w rogu ściany kopytowej zalepia się woskiem lub maścią kopytową (kitem kopytowym). Po takim zabiegu można znów przybić podkowę, omijając przy wbijaniu podkowiaków miejsce zagwożdżone. Jeśli mimo nałożenia opatrunku po kilku dniach wystąpi silna kulawizna, należy szybko udać się z koniem do lecznicy.
W razie zaniedbania rany kopyta, w kopycie najczęściej pojawia się ropa, którą należy szybko usunąć. W tym celu trzeba niezwłocznie udać się do najbliższej lecznicy lub wezwać lekarza. Jeśli koniowi nie udzieli się pomocy lekarskiej, ropa często przebija wydostanie się na zewnątrz - wtedy również konieczna jest pomoc lekarza, ale leczenie jest trudniejsze i długotrwałe, a kopyto nieraz w dużym stopniu ulega zniszczeniu.
ZAPOBIEGANIE
Zapobieganie polega głównie na prawidłowym kuciu koni. Poza tym przed i po okuciu należy sprawdzić, czy koń w ruchu na twardym podłożu nie kuleje. Szczególną uwagę należy zwracać na odpowiednie leczenie kopyt zniekształconych, ponieważ wymagają one specjalnego podkuwania. Zagwożdżenia nie wolno lekceważyć, gdyż - podobnie jak przy nagwożdżeniu - mogą wystąpić powikłania, jak tężec, zakażenie, zejście kopyta, co jest równoważne z utratą konia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz