1. Najazd – ważne jest, aby koń już przed przeszkodą był w pełnej równowadze. Jeździec musi zachować pozycję wyprostowaną i prowadzić konia wyłącznie łydkami. Do przeszkody powinno się zbliżać dynamicznie, ale bez przyspieszania w ostatniej chwili (kilka metrów przed przeszkodą). Najlepsze wyniki otrzymują konie u których trudno zauważyć zmianę tempa.
2. Odbicie – prawidłowe odbicie jest owocem prawidłowego najazdu. W momencie w którym koń zaczyna odbijać się od podłoża, jego tylne nogi znajdują się w pozycji umożliwiającej wypchnięcie ciała do góry (poprzez gwałtowne wyprostowanie stawów skokowych). Głowa i szyja konia są maksymalnie podniesione i „skrócone”, aby jak najbardziej odciążyć przednią część ciała. W tym momencie jeździec także powinien przyjąć pozycję skokową, dzięki czemu łatwiej koniowi jest unosić się w powietrzu.
3. Lot – jest to faza w której wszystkie kończyny konia są oderwane od ziemi i znajdują się w powietrzu. Grzbiet wygina się wówczas ku górze, szyja i głowa są wyciągnięte do przodu i skierowane ku dołu, a kończyny są podkurczone.
4. Lądowanie – koń prostuje przednie kończyny i wyciąga je przed siebie. Jedno z kopyt spotyka się z ziemią o ułamek sekundy wcześniej niż drugie. Głowa i szyja konia są uniesione ku górze w celu utrzymania równowagi zaraz po lądowaniu. W tym momencie jeździec prostuje się, cały czas utrzymując ciężar ciała poza siodłem.
5. Odjazd – po wylądowaniu, tylne kończyny znajdują się równo pod ciałem konia i kiedy zwierzę oddala się od przeszkody, trzeba jak najszybciej ustabilizować jego ruch. Jeździec stara się, by oboje szybko uzyskali odpowiednią pozycję do wykonania następnego najazdu.
źródło: galopuje.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz